Dünya kendi hızında dönmeye devam ediyor ama hayatın hızı değişti. Demokratik görünümlü otokratik devletler dört bir yanımızı sardı.
Genel olarak dünya ülkelerinde sahte demokrasi hâkim. Çoğunluktan farklı olanların, zar zor yaptığı protestolarda hayatını kaybetmesinden bu durumu anlayabiliriz. Biz kendi hayat mücadelemizi vermeye çalışırken, bir ev, bir araba alma hayali peşinde giderken ötesinde gerçekte olan, sadece zorunlu ihtiyacımızı karşılayabildiğimizdir. Yine biz maneviyatına dokunamadığımız yavan ömrümüzü harcayadururken birileri demokrasi kavramının içini boşaltıyor. Tahmin ettiğimiz otoriter devletlerin çok ötesinde, ne yapacağı bilinmeyen yönetim şekilleri çıkıyor ortaya.
Bir de bize modern bir çağda yaşadığımız söyleniyor. Bu çağın en kötü yanı, görünürde herkesin özgür olması ama uygulamada buna yer verilmemesi. Yasa olarak hayatımızı kendimizin belirlediği söyleniyor fakat seçebileceklerimiz önceden belirlenmiş durumda. Şekil olarak özgür olunca itiraz hakkın da elinden alınmış oluyor dolayısıyla.
İDEAL VATANDAŞ KAVRAMI
Bu düzenin devam etmesini isteyen yöneticiler ya da perde arkasında yöneten kişiler kendilerince “ideal vatandaş” tabirini oluşturmuş. Bilinen anlamıyla kamu düzenini bozmayan, topluma faydalı olan kişiyi ifade etmek için kullanılan bu kavram, saf anlamı dışında zararlı bir şekilde kullanılmakta. Zira onların kafasında belirlediği ideal vatandaş tipi var. Mesela Türkiye’deki ideal vatandaş, Türk, Sünni, erkek ve zengin grubuna dahil olandır. Onlar her devrin kazananıdır. Yönetim biçimi, görüş farklılığı fark etmez, rahat yaşarlar, yaşatılırlar. İran’da mesela Fars, Şii, erkek ve zengin ideal vatandaştır. Örnekler çoğaltılabilir. Bu gruba dâhil olanları suçlayıcı bir dil kullanma niyetinde olmadığımı açıklamak isterim. Nihayetinde biliyoruz ki insanların hangi ırktan, cinsiyetten, din ya da mezhepten dünyaya geleceğini belirleme şansı yok. Dikkat çekmek istediğim konu, devletlerin bu tek düze sistemi yaratmaya çalışmak istemesi.
Çoğunluğun dâhil olduğu kategoriye girmeyen kişiler öteki olabilir ancak ötekini ötekileştirerek dışlamak tehlikelidir. İdeal vatandaşın ezici hissiyatını dünya vatandaşlığı güzelliğine bırakmak istiyorsak her konuda olduğu gibi bu konuda da halkların uyanık olması gerekiyor. Ezelden beri biliyoruz ki halklar arasında farklılıklar insanların dışlanmasına neden olmamıştır. Aksine zenginlik ve değer olarak yer almıştır.
