Sevgili gazetehamburg Okurları,
Bundan sonraki dönemde, ben de gazetehamburg’da, kendime ayrılan köşemde bir şeyler yazıp çizerek, kalemimle topluma faydalı olup farkındalık kazandırmaya gayret edeceğim. Umarım, keyifli ve verimli bir yolculuk olur hepimiz için.
Öncelikle usulen kendimi tanıtarak devam etmek istiyorum sözlerime.
Bendeniz 1986 Nevşehir doğumluyum, üç çocuk annesiyim. Yaklaşık 20 yıldır Hamburg’da yaşıyorum. “Hayatım, bu zamana kadar genel olarak annelik ve ev hanımlığının dışında hep eğitim ve öğretimle geçti.” diyebilirim. Pek çok farklı konuda eğitim aldım, farklı projelerde yer aldım bunlara çok fazla uzatmadan değinmek isterim. Özetle kariyerimin çıkış noktası Bilgisayar Bölümü/ Yazılım/ IT-Systemintegration. Bu alanlarda çalışmalarım oldu ve hâlen oluyor.
Daha sonra hem çevremden gelen yönlendirmeler hem de bir kitap fuarından tanıştığımız Türkiye’nin tanınmış simalarından Gazeteci Yazar Mehmet Ali Bulut Hoca’nın yönlendirmesiyle bu alanlara ilgi duymaya başladım. Sekiz kişilik bir arkadaş grubuyla birlikte bir yola girdik ve ben sosyoloji bölümünü seçerek üniversite eğitimimi tamamladım. Toplumsal konulara, sorunlara karşı çözüm odaklı düşünerek ilerleyen zamanlarda bunun ne kadar doğru bir seçim olduğunun da farkına vardım. Akabinde ilmi sima-fizyonomi, aile ve psikolojik danışmanlık, aile dizimi, yasam koçluğu, mentorluk, EFT-NLP, bilinçaltı yenileme ve dönüştürme gibi pek çok alanda ayrı eğitim ve sertifika alarak kendimi geliştirmeye gayret ettim. Elhamdülillah şu an birebir seanslar ve görüşmeler yaparak bunu daha ileriye taşımaya çalışıyoruz. İsi hep ustasından öğrenmek kısmet oldu, işin ehli olanlarla yollarım kesişti. Bunun için kendimi şanslı hissediyorum.
KENDİSİNİN EFENDİSİ OLMAYAN ÖZGÜR DEĞİLDİR
Şimdi gelelim hem bu haftanın hem de köşe yazarlığının ilk yazısına ve bu haftanın konusuna.
Başlangıç olarak kafamda farklı konular üzerine çalkantılar olsa da nihayetinde her zaman yaptığım gibi içimden gelen samimi duygularla düşüncelerimi aktarmak istedim. “Konu yazdıkça şekil alacak, kim nasıl, ne anlarsa ona göre isimleşecek, başlık da en son ona göre belli olacak.” diye düşünmekteyim.
Yazar Dücane Cindioğlu’nun şu sözlerini aktarmak istiyorum:
Kendimin peşindeyim.
Kendimin, yani hakikatin.
Hakikatimin.
Tüm güçlü ve zayıf taraflarımla kendimin.
Tek kişilik bir yolda
Herkes gibi.
Yalnız.
Yürüyorsam düşe kalka, bil ki ısrarımdan.
Evet, kendimde ısrar ediyorum.
Şöyle bir durup, düşünüp bakıldığında kâinattaki bütün ilim ve bilimin özünde aslında hep kendini aramak ve kendini bulmak vardır. “Dünyada çok az insan kendini aramış ve bulmuştur.” diyor ünlü filozoflar; Sokratesler, Platonlar, Aristotelesler.
Yine 13. yüzyılda yaşamış, dünyaca ünlü İslam Düşünürü ve Filozofu, Şair, Fakih, Âlim, İlahiyatçı ve Sufi Mutasavvıf Muhammed Celâleddîn-i Rûmi veya bilinen adıyla Mevlâna’nın üzerinde durduğu ve hep vurguladığı gibi “Kendi içine dön, kendini dinle, kendini tanı, kendini gör. Dönüş, yenilen ve iyileş.”.
Her şey insanın kendi içinde, özünde ve tüm güzellikler kişinin kendini iyi tanımasının, bilmesinin, keşfetmesinin sonucunda ortaya çıkıyor. Diğer türlü çabalar, hep karşıdaki kişiyle uğraşmak, kusur bulmak ve bir yere varamamaktan ibaret kalıyor.
Kendini aramak ve bulmak öyle kolay bir iş değildir, çok zordur. Farkındalık arttıkça sorumluluk da beraberinde artar ve bunu yasam felsefesi hâline getirmek çok büyük bir meziyettir. Kendisinin efendisi olmayan hiç kimse özgür değildir.
En önemlisi ise şu: Vazgeçilmez olmak için ihtiyaç duyduğunuz şey, kendi donanımınızı güçlendirmek ve doğru eylemlerde bulunmaktır.
Şu hayatta iz bıraktığın kadar varsın.
Sevgilerimle,
Haftaya görüşmek üzere.
