“Belirsizlik”insanı en çok yoran haldir.Ne yapacağını,ne düşüneceğini bilemez “Boşa koyarsınız dolmaz,doluya koyarsınız almaz“
misali...
Niye geldi bu virüs,kim getirdi,kaç gün sürecek,ne kadar vahim?
Bin tane soru var ama ben bunları sorup araştırmayacağım zira burada da binlerce bilgi var.
Hepsi tartışılır...
Ben insanların psikolojik ve sosyolojik davranış kalıbıyla biraz ilgilenmek istedim...
Her şeyi o kadar doğal görür olmuştuk ki; güllük gülistanlık yaşayıp gidiyorduk!Açlıktan,savaştan,yangınlarda ölen hayvanlardan bir haber arada bir film izler gibi izliyor ani duygu geçişi yaşıyor,sonra unutuyorduk.Kahvemizi nerde içelim?Tatile nereye gidelim?
“Hangi kıyafeti,mobilyayı,arabayı alalım”derdi daha önemliydi.
Dünyamız,doğa,hayvanlar,yediklerimiz,içtiklerimiz,doyumsuzluğumuz,hoyratlığımız üzerine hiç kafa yormadık ya da sırf renk olsun diye ezberciliğe alıştığımız İçin duyduklarımızı tekrarladık...
Derken tüm dünyada hayatımıza giren beklenmedik bir olayla önce panikledik.Süpermarketlere,
makarnalara,unlara,sütlere ve en çokta tuvalet kağıtlarına saldırdık...(Almanya,da)
Korku insana neler yaptırır gördük...
Sürekli pompalan her bilgide ölümün bizimde yakınımızda olabileceğini hissettik...
İlk hafta bu telaşla geçti...İkinci üçüncü hafta evde kalanlar hobiler geliştirdi.Yemek yapmalar,dikiş,örgü ,ev tamiri vs derken sıkıntılar başladı...
Gergin ilişkiler,stres yapan çocuklar sürekli tekrarlayan ritüel sorumluluklar...
Bunaldık,sıkıldık...İnsansız kendi kendimize olmanın pekte iç açıcı olmadığını deneyimledik!
Veya öyle sandık zira;
Bir tarafta birlik,beraberlik,sevgi ve insanın,insana ihtiyacı var derken diğer bir kısım;
Herkesten bana ne?
Önce benim sağlığım,benim yiyeceğim,benim param,
benim benim diye haykırmaya başladı...
Yolda giderken fark etmeden biraz yaklaşmışsanız bağıran insanlar ,beraber olduğu insana sarılamayanlar,yakınlarının ihtiyaçlarını görmeyenler,bencilliğin üst sınırında dolaşanlar.
Düşündüğüm manzara ile gördüğüm manzara çok farklı...
Yinede;
“Umut, uyanık insanların rüyasıdır” demiş Aristoteles
Uyananlardan olmak ümidiyle
