Güneş doğayı ısıtır. Altın başak renginde ışığı yansıtır tüm evrene.
Gün vurur tene, canlı, cansız devinim olur dünya.
Toprak ısınır, yer küre canlanır.
Yar ısınır; bedeni ve yüregi sarar akşam serinliğinde sıcaklığı.
Tene tül deger, cana gül değer.
İki bedenin, iki yüreğin çarpması; ki bir ömre değer, cihana bedel olur!
Tıpkı, diken içindeyim, ama gül gibi…
Evet, sevgili dostlar uğruna serler verdiğimiz ‘‘Sevdamız Güneştir, mavi gökyüzünde ay selam durur!“ önünde diz çöker!
İnsanı ısıtan can önünde, alaca karanlıkta ‘tan’ gününde.
Değerli Dostlar, çağımızda sadece makinalar robotlaşmadı, pek çok insanım diyenler de robotlaştılar ne yazık ki!
Salt, doğa soğumadı, nicelerinin yürekleri de soğudu ne yazık ki.
Buz dağı oluştu pek çoklarının gönüllerinde. Hatta, tabiat ana, kışın soğuklara bürünür; ilkbahar devinimi ile ısınmağa başlar; yaz mevsiminde olanca ateşi ile kucaklarcasına.
Ama, heyhat pek çoklarının gözleri ve gönülleri, yaz mevsiminde bile soğuktur maalesef!
Bizim sevdamız sadece kendi bedenimizi ve yüregimizi ısıtmıyor; insanlığı, evreni de ısıtıyor.
Cana can katıyor, karanlık hana tan katıyor. O han ki, ezelden ebede, medeniyetler beşiği
Anadolu'da.
Mezopotamya kavimler kültürler kapısında sevdalılar yatıyor koyun koyuna!
Evet sevgili canlar, bizim sevdamız Güneş gibidir, karlı dağları eritir, gönülleri, buz yürekleri, uzun menzilli erekleri.
Gece içindeyim, ama sabah gibiyim sevgiye, yaşama, can içinde sevdiğim can sana.
Yürekleri ısıtan can'ı, insan'ı kucaklayan, nakşettiğimiz bestemizle, sarmalayan şiirimizle süsleyelim güneş ışıltılı yazımızı:
SEVDAMIZ GÜNEŞTİR - AY SELAM DURUR!
Ferhat dağın yüzün deldi amma ki
Dost sevdamız daha derin YERDEDİR
Meşkin dolusundan mey sunar saki
Aşkımız kadehe sığmaz SERDEDİR
Sevdamız Güneştir, AY SELAM durur
Hicap eder dilde, Söz KELAM kurur!
Sevdam yankılanır dağdan dağlara
El uzatır, taa öteki çağlara
Tüm renkleri buket yaptık bağlara
Şiar güller sunar hoyrat PERDEDİR!
SEVDAMIZ GÜNEŞTİR AY SELAM DURUR
ŞAVKI GECELERE GÜN GÜLE VURUR!
Bizim sevdamız karanlıklara ışık saçar.
Aşkımız ıtır saçar dört bir yana, dostluk, sevgi ve kardeşlik bahçesinden,
Bağrı yanıkların nefesinden, mazlumların sesinden.
Bilindiği üzere, sevgi komplike çok yönlü bir kavramdır.
Kişiye ve görüşüne, kültürüne ve sosyal koşullara göre değişen bir olgudur.
Kimisi saltanatı sever, kimi mal mülkü; kimileri kariyeri.
Kimi, hükmetmeyi veya hükmedilmeyi.
Kimisi bir cinsin et parçasını, kimileri ise put parçasını...
Ama, o kutsal aşk ki, hızı ve gücü tuz eder, eritir süfli, yüzeysel aşkları.
Daha doğrusu, adına sözümona aşk denen basit meşkleri.
Kirli emelleri ve onursuz hedefleri bertaraf eder. Yerle yeksan olur, isli şöhret merdivenleri kayar.
Paslı yaşam tuneli yıkılır başlarına.
Bizim dünyayı ısıtan sevda ateşimiz yürekleri köz eder!
Yürekte yara sızlar, bizi bilmez yarasızlar!
Ferhat’ın çekici yarar dağları, aşar gider menzile.
Varır ereğe, özlem çarpan yüreğe. `Ben` diyen egoyu parçalar.
BİZ diyen bütünlüğe varır. Sarar sarmalar canı, koyun koyuna yatan medeniyetler otağı Anadoluda ki hanı, kendini aşabilmiş İnsanı!
Ne mutlu bu aşk ateşiyle yanan canlara, İNSAN olabilme sırrına erenlere.
Serini boşa öldürenlere degil; toprağa konuk serenlere.
İnsanlık sırrına erenlere. Ne kutlu, yar olanlara, yarenlere...
„İnsan sevgisi, sonsuz sevginin sadece ilk basamağıdır’’ demiş bilge Zenta Maurina
CAN olduk, canan olduk. Yakıldık, sürüldük, yol olduk; yolcuya kervan olduk, maşuka HAN, geceye TAN olduk.
Sevdaya çoban, mağrura SULTAN olduk:
Egilmedik, iğreti olmadık; onur timsalinde ŞAN olduk.
Mansur’da gerçek aşk narında yandık, acılarda sınandık, çarmıhlara gerildik. Yılmadık, dönme dolaplardan olmadık.
Eleklerden süzüldük, sınandık Eyyüb sabrında.
Mavi gökyüzünde katar katar kanat çırpan Turna’larda, aşk, dostluk, özgürlük gemisine kucak açan Denizlerde.
Ferhat’ın aşkında, Şirin’in pak sevda defterine yazıldık; silinmemecesine...
Varmak için insanca yaşamanın tadına, paylaşımın adına ve zulmün inadına!
Sevgiyle, umutla kalın gün yüzlü; Güneşli Dostlar…
Ozan Şiar Ağdaşan (Bestekar Şair Araştırmacı Yazar Tv Yapım Yönetmen)
