2025 yılı Türkiye’de aile yılıymış. Amaç, daha çok gencin evlenmesi ve üçer çocuk yapması. Peki, bu çocuklar ne için? Şirin gibi altı yaşında kâğıt toplasınlar diye mi? Yoksa Yenidoğan Çetesi gibi vampirlere yem olsunlar diye mi? Ya da üç çocuktan biri Şirin, biri vampirlere yem, kalan bir çocukla aile olunsun diye mi?
Bu Fikrin Samimi Bulunması İçin…
Sokaklarda çalışan (çocuk ve çalışma kelimelerini yan yana kullanmak çok zor gelse de) tek bir çocuk kalmamalı… Çünkü çocuğun yeri evidir. Orada sevgiyi, aileyi, ailenin sıcaklığını görür ve tanır. Böyle büyüyen bir çocuk, ileride yetişkin olduğunda zaten kendi yuvasını kurmayı isteyecektir.
Kar gördüğünde mesela, sevinmeli çocuk. Ailesiyle ve arkadaşlarıyla kardan adam yapma hatırası taşımalı hayatında. Bu soğukta nasıl kâğıt toplayacağını düşünerek korkuya kapılmamalı.
Sonra, okuludur çocuğun yeri. Orada dünyaya, ülkesine, çevresine yararlı bir birey olmayı öğrenmelidir. Haberlerde yaşıtlarının üst üste yok oluşunu görüp kendisinin de aynı sonu yaşayacağını düşünmemelidir. Ailede olduğu gibi ülkesinde de kendisini değerli hissedebilmelidir.
Çocuk istismarı ve ölümlerinde hak edilen cezalar verilmelidir. “Olan oldu, ölen öldü.” mantığıyla değil, gerçek bir adaletle hareket edilmelidir.
Çocuk denilince mesela akla pırlanta, mücevher gelmeli. Dünyanın en değerli canlıları olarak düşünülmelidir çocuklar. Sokak köşelerinde hayattan her an koparılacak basit bir eşya olarak değil.
Böyle yetişmiş çocuklara, yetişkinliklerinde “Maddi destek veriyoruz, evlen!” demek ne kadar samimi olabilir?
Bayramlarda artık sokağa çıkamıyor çocuklar. Öncelik şu anda yaşamakta olan çocukların olmalıdır. Onlar bayramlarını bayram etmeyi öğrenip cıvıltıları duyulduğunda, işte o zaman herkes gönüllü olarak çocuk yapar. Herkes kendi yuvası olsun, içinde neşeleri olsun ister.
Ama sağda solda çıkan binlerce kötü haberden sonra insanlar çocuk yapmaktan korkuyor. Önce bu korkuları yok edecek yasalar çıkarın. Görün o zaman çocuk sayısındaki artışı. Yeter ki aileler çocuklarına bakabilsin. Yeter ki o şartları oluşturun. Her şey para ile olmuyor, sayın vekiller.
“Bir kereden bir şey olmaz.” diyenleri kenara atacaksınız mesela. Çocukların değerli olduğunu bu topluma hissettireceksiniz. Mesele bu. Mesele, para değil; mesele, çocuklara ve kadınlara değer vermektir.
2025 Senesi Farkındalık Yılı Olsun
2025 senesi yukarıda bahsedilenlere farkındalık yılı olsun. Geri kalan yıllarda farkındalıklar koruma altına alınsın, istatistiklere dikkat edilsin. Hepimiz aynı anda çocuklara gerçekten hak ettikleri değeri hissettirdiğimizde, sonraki seneyi Aile Yılı olarak ilan edelim.
Çocuk ve yasalar konusunda bu kadar yaralı çıkılan bir yıldan sonra, kimse bu fikre hazır değil. Önce tüm haklar, yasalarla koruma altına alınsın. Bu yasalar dizilerle halka bildirilsin. Evet, Türkiye insanının en iyi bilgilendirildiği yer dizilerdir. Sonra çıkan ilk haberle bu yasaların gerçek olduğu teyit edilsin. Ve bir sonraki yıl, içi dolu dolu bir Aile Yılı olarak ilan edilsin.
Sevgiler,
