Ailene rest çektin
Hayatını yaşayacaktın
Kimseye inanıp robot olmayacaktın
Şimdi ailenden uzaksın.
El evinde yaşadığını anlayacaksın,
Köşelere gidip ağlayacaksın,
Hayata isyan edip pişman olacaksın…
El evi nasıl öğrendin mi,
Baba ocağını özledin mi?
Ya ana kucağın?
Hasretlik çekiyorsun git gide,
Pişman oluyorsun yaptığın şeylere,
Uykusuz düneksiz pencere önünde,
Bacını arıyormusun el evinde?
Anamm diye kalkarsan yatağından,
Babammm diye ağlarsan odanda,
Sarılacak kimse bulamazsan yanında,
Bir bacın var senin hep yanında,
Bunu hiç UNUTMA!!!
Anan okşamasa da o güzel saçlarını,
Baban açmasa da artık sana gönül kapısını,
Dostların sarmasalarda kanayan yaranı,
Bil ki kalbi kırık bir bacın anlar seni….
Kimse yanında olmasada,
Koca dünya dar gelse de artık pemde umutlarına,
Sevdiğin gönlüne hançer vursada,
Koş gel bana senden uzaklarda olsamda…
Bir umutla gelsen yanıma,
Kapıyı yüzüne kapatmam, korkma…
Bir hançer daha vursan,
İşte belki o zaman ASLA BACIMMM demem sana…
