Gece 4.17, insanın uykusunun en derin zamanı.
7.7 şiddetinde gerçekleşen, 7 kilometre derinlikten kaynaklanan ve bir dakika süren o büyük yıkım.
İnsan ne yapabilir ki o kısa sürede?
Kendi canınız, odada uyuyan çocuğunuz, sevdiğiniz, belki anne ve babanız, kardeşiniz…
Her şey o anda oluyor ve siz hiçbir şey yapamıyorsunuz. Hem içerdesiniz hem dışarıda.
Sonra o uğultu.
Birçok bölgede hâlâ göçük altında kalan ve her saniyenin kendisine yıl gibi geldiği kurtarılmayı bekleyen insanlar var. Komşum, yeni bebekleri olan yakın arkadaşından bir haber alamıyor. Başka bir tanıdığımın aynı binada oturan akrabalarından beş kişi hayatını kaybediyor, diğerlerinden haber yok.
Kaç şehir, kaç hayat, kaç can sustu.
Mevsim kış, akşamları evimizi ısıtmadan durabilmek çok zor.
Oradaki canlar, çocuklar... Dili olmayan canlılar…
Soğuk, umutsuz, çaresiz bekleyiş.
İçinizi ısıtmak, umut olmak için ne yapabiliriz?
Biz buradayız, nefesimizi tuttuk, her haberle hem mutlu oluyor hem içimiz kan ağlıyor.
BİZ BİRLİKTE GÜÇLÜYÜZ
Halkımın en güzel yanı, kötü günde bir ruh, bir beden olabilmek.
En çok ihtiyaç listesinde olanlardan biri olan battaniyeyi bugün almaya gittiğimde "Deprem bölgesindeki ihtiyaç sahiplerine göndermek için o kadar çok satıldı ki neredeyse elimizde hiç kalmadı." dedi satıcı.
Herkes yardım için koşuyor, orada olmak istiyor, koşulsuz bir birliktelik var. Sivil örgütler yardım organizasyonlarını düzenlemek için duyuru yapıyor.
Hepimiz bir can, bir beden oluyoruz. Hiçbir halkın başaramayacağı dayanışma var. Acımız büyük.
"Yanınızdayız, siz üşüyorsanız biz ısıtmaya, yaranıza merhem olmaya geliyoruz." diyerek herkes yola çıkıyor.
Bu duyguyu Manavgat Yangını’nda yaşamıştım. Bir yanımız alev alev yanarken günlerce uyumayan gençler, itfaiye ekipleri ve sivil halkın dayanışması insanın inancını ayakta tutuyordu.
Bugün de oradaki canlarımız için bir olma zamanı.
Hepimiz yardım için hazırız.
Ne olur şunu unutmayalım:
Oradan kurtulanlar, Batı’daki yakınlarının yanına veya belirlenen yerlere konaklamak için yola çıkıyor. Yardım etmek isteyenler de deprem bölgesinde olmak istiyor. Bu durum, her dakikanın önemli olduğu bölgede trafiği aksatabiliyor ve asıl iş başında olup hayat kurtaracak ekiplerin geç kalmasına sebep olabiliyor.
Bunun için nerede, nasıl, ne şekilde yardımda bulunacağımız önemli.
Yara çok büyük ve derin.
Kurtarılacak canlar, tedavi, barınma, ihtiyaçlar, hastaneler, ilaçlar, gerekli malzemeler, duygusal, psikolojik destek, yeniden yapılanma…
Hepimize her yerde ve uzun vadede ihtiyaç var.
Yardımı kendi ruhumuzu anlık hafifletmek için değil, doğru yerde, doğru zamanda yaparak ulaştırabilmek ve bunu yaparken koordine etmek çok önemli.
Kaybettiklerimizin acısını yaşarken sevdiklerine sabır diliyorum.
Yaşatabileceğimiz her varlık içinse var olmayı çünkü biz birlikte güçlüyüz.
