“SENCE ŞUURSUZCA YAŞAMAK NE DEMEK? “
O kadar çok insanlara sordum ki ben bu soruyu, hemen hemen herkes ayni cevabi verdi bana; bilmeden yaşamak...
PEKİ NEDİR BİLMEK?
Gözünle gördüğün şeyin doğru olduğunu sanmak mı yoksa kulağınla duyduğun şeyin doğru olduğunun ama bunu en yakınından ya da en sevdiğinden duysan? Mesela en sevdiğin yazarın yazdıklarına inanmak gibi?
İnanmak…İnandığın şeyi gerçek sanmak, şuursuzluk olabilir mi ?
Bence her şeyden önce yani inanmadan önce, zahmet edip bir araştırma emeğinde bulunması gerektiği (bilgelikten geçmek gibi düşün…) nedenini, amacını, aslını, astarını düşünmeden ve bilgi edinmeden o anlık duyguya kapılıp, duyduğun ve gördüğün şeye inanıp bunu böyle devam ettirmek insanlık adına, Allah adına, evren adına, kendi adına yapabileceğin en büyük şuursuzluk.
İnsanlar nedense hep en kolay olanına, en rahat olanına gidiyor. Hiç bilmiyorlar mı acaba en kolay her zaman kolay kaybedilebileceğini, değersiz olacağını, çabuk gelenin çabuk gideceğini…
Az çalışayım çok kazanç sağlayayım, az emek vereyim veya hiç emek vermeyeyim başkasının sırtından geçineyim ve çok şeye sahip olayım. Bunu akıllıca bilmek normal değil. Yemek yerken bile ağzımıza götürdüğümüz kaşığa bile zahmet vermek gerek, emek vermek gerek. Midemize indiğinde o bile orada kalmaz orada bir fonksiyonu vardır midenin, diğer organlara fayda sağlamak. Boşuna demiyorlar bağışıklık sistemin ikinci beynimizin olduğunu ama ne yazık ki biz değil ikinci beynimizi çalıştırmak, beslemek keza normal benimizi bile besleyemiyoruz ki, bundandır belki kendi kendini yenileyememesi beynimizin, onu biz beslememiz lazım, nasıl mı?
DÜŞÜNEREK, ARAŞTIRARAK, OKUYARAK, ÜRETEREK!
Ama değil biz okumak, araştırmıyoruz, sormuyoruz soruşturmuyoruz, emek bile vermiyoruz bazı değerlere çözüm üretmiyoruz mesela, bakıyoruz ama görmüyoruz, düşünüyoruz ama bilmiyoruz çünkü araştırmıyoruz, uğraşmıyoruz, emek vermiyor zahmet etmiyoruz ve şuursuzca yiyor içiyor algılıyor ve yasamaya devam ediyoruz…
Çözüm üretmek olsa gayemiz mesela? Ama aksine biz çoğu zaman problem üretmekle meşgulüz, hep stres, bencillik, ego gibi. Bunlara işliyor beynimiz maalesef ve kimse anlama zahmetinde bulunmuyor karşısındakini. Kime ne fayda sağlarım diye düşünmüyor, durup bir bakmıyor bakıp da görmüyor ve biz beynimizi çalıştırmasak beş duyularımızı (görmek, duymak, hissetmek, koku, dokunmak) harekete geçirmesek ölür ve öldürürüz çoğu şeyi…
Beklide bundandır Allah’ın bize Kur’an’da ilk kelimesinin üç defa tekrarlaması,ikra,ikra,ikra yani oku
Yaşama ve yaşatmak gayesiyle, sevgiyle kalın…